Urodził się i mieszka do dzisiaj w Łodzi. Od 9 lipca 2008 roku jest honorowym obywatelem tego miasta[4]. Jest absolwentem XXI Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa w Łodzi oraz Uniwersytetu Łódzkiego (handel zagraniczny, 1972). Początkowo pracował w handlu zagranicznym – handlował futrami w firmie „Skórimpex”. Karierę literacką zaczynał jako tłumacz, przekładając na język polski opowiadanie Słowa Guru Cyryla M. Kornblutha w „Fantastyce”. Popularność zdobył cyklem opowiadań i pięciotomową sagą o wiedźminie – pierwsze opowiadanie „Wiedźmin”, debiut pisarza, ukazało się w grudniu 1986 w miesięczniku „Fantastyka”, jako laureat III nagrody w konkursie literackim ogłoszonym przez czasopismo. Oprócz tego wydał esej o Rycerzach Okrągłego Stołu Świat króla Artura. Maladie, leksykon miłośnika fantasy Rękopis znaleziony w Smoczej Jaskini, poradnik dla osób zaczynających grać w RPG pt. Oko Yrrhedesa, powieści z cyklu o Reinmarze z Bielawy (Trylogia husycka), powieść Żmija oraz wiele opowiadań i artykułów w czasopismach i zbiorach opowiadań.
Wiedźmin
Świat na ostrzu miecza. Oszałamiająca akcja, mistrzowskie dialogi, sytuacje nie do zapomnienia. Sapkowski nie umie nudzić! Wiedźmin to mistrz miecza i fachowiec czarostwa strzegący moralnej i biologicznej równowagi w cudownym świecie fantasy. Z woli Sapkowskiego w ów świat pełen potworów i bujnych charakterów, skomplikowanych intryg i eksplodujących namiętności wnosi Geralt nasze problemy, mitologie i nowoczesny punkt widzenia. Staje się więc widzem i bohaterem, oskarżonym i sędzią, kochankiem i błaznem, ofiarą i katem. Przewrotna literacka robota.
Świat Króla Artura
Bogów jest wielu i mają wiele imion. Ale jest tylko jedna Bogini… Wielka, Biała, Potrójna – Ona to Graal! Po opublikowaniu trzynastu opowiadań o wiedźminie Geralcie, zebranych w tomach Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia, po rozpoczęciu zakrojonej na wiele ksiąg sagi z Geraltem i młodą wiedźminką Ciri w rolach głównych, Andrzej Sapkowski, AS polskiej fantasty, wraca do korzeni gatunku. Przed Państwem nowe wcielenia Sapkowskiego: prowokującego eseisty zakochanego w legendzie o rycerzach Okrągłego Stołu i błyskotliwego interpretatora historii o miłości, która przetrwała wieki. W eseju Świat króla Artura i w mikropowieści Maladie o drugoplanowych statystach love story Tristana i Izoldy, którzy stawiają opór przeznaczeniu, by zagrać o własne szczęście, znajdujemy właściwą Sapkowskiemu zuchwałość i dociekliwość. Mistrz akcji i dialogu odsłania tajemnicę swego literackiego powodzenia: wielką fascynację postaciami króla Artura, czarodzieja Merlina, Lancelota, Tristana, Pani Jeziora – grzesznymi i nieśmiertelnymi bohaterami mitu.
Trylogia husycka
Koniec świata w Roku Pańskim 1420 nie nastąpił. Nie nastały Dni Kary i Pomsty poprzedzające nadejście Królestwa Bożego. Świat nie zginął i nie spłonął. Przynajmniej nie cały. Ale i tak było wesoło. Zwłaszcza Reinmarowi z Bielawy, zwanemu także Reynevanem, zielarzowi i uczonemu medykowi, spokrewnionemu z wieloma możnymi ówczesnego świata. Młodzieniec ów, zakochawszy się w pięknej i obdarzonej temperamentem żonie śląskiego rycerza, przeżywa niezapomniane chwile miłosnych uniesień. Do czasu, kiedy wyłamując drzwi, wdzierają się do komnaty krewniacy zdradzanego małżonka. I w tym momencie Reynevanowi przestaje być wesoło. Komentując Reynevanową skłonność do zakochiwania się, Zawisza Czarny, rycerz bez skazy i zmazy, stwierdził: "Oj, nie umrzesz ty, chłopaczku, śmiercią naturalną!"